وقتي تو نگام سراب يک نگاه تو،

رو لبهام حسرت آخرين بوسه تو،

رودستام تاول نامهربونياتو،

رودلم عشق توجا گذاشتي،

وقتي ديگه پاهام تحمل شکنجه قدم زدن بي تو تومسير زندگي رو

نداشتن،

خودم سپردم به باد تامنو ببره از اين سرزمين به جايي که عاشقاش مثل تو نباشن،

به جايي که عاشقاش بافکرهم بخوابن وبايادهم بيدارشن،

به جايي که فاصله رنگ فراموشي به لحظه هانده،

به جايي که دل هيچ عاشقي زير بارون بي وفايي خيس نشه وکسي به جرم عاشقي به حقارت مجازات نشه،

به جايي که مثل اينجا وتو آدماش نباشه،

گرچه حالا ديگه حتي يه سايه رو زمين ندارم....

من ازسايه ام گذشتم تابه آرزوي بعدازتوبودن وموندم برسم...

اما توبگو،

تو بگو بعداز من به چي رسيدي؟

زندگي يعني آينده رادرچشمان توديدن،

زندگي يعني گردش عاشقانه باتو حول محور عشق،

زندگي يعني يک ديدارعاشقانه ويک عمرزيستن باخاطرات جاودانه،

زندگي يعني ساختن لحظه هاي عاشقانه بي تو وبايادتو،

زندگي يعني گذراندن روزهاي انتظارتارسيدن به فصل آغاز تو...

شيشه عاشق سنگ کنار رودخانه شد،دل به سرسختي اش بست...

پس به آن تکيه داد،

ناگهان سيلي آمد وسنگ راباخودبرد،

شيشه شکست وهريک ازتکه هايش را براي پيداکردن سنگ عشق به

رودخانه فرستاد،

عشق شيشه به سنگ هرروزوسيع ترمي شود،اما

سنگ عشق ديگرپيدا نمي شود!

نگاهت که زمستاني شد،

دستهايم يخ زدند...

ومن تارسيدن به تابستان نگاهت،

تمامي قنديلهاي روزهاي بي تو بودن راخواهم شکست...

و درپس هرديدار،

آنجا که خاطره اي در حال رويش است،

حزني فرا گيردم

...حزني شبيه روزهاي بي خاطره...

ميان تماشاي تنهايي هايم،

دستي چشمانم را بست،

اي تو که تنهاتريني نزدچشمانم،

چشمانم را هميشه ببندو لمس دستانت را تا ابد به من هديه کن.

ديگراشکهايم قادر به خاموش کردن آتشي که توبه دل افروخته اي

 نيستند.

کسی جز تو قادر به ساختن پازل افکار بهم ریخته ذهن من نیست.