در فصل دلتنگی آمدی,بوی عشق می دادی, در خیابان خیال هم قدم شدی با من, و دلهره هایم را به شاخه های شب آویختی و آنگاه که هم آواز شدی با من و روزگار به تانگوی عاشقانه ما خیره ماند....,من تو را مهربان یافتم و عاشق وبه خود قول دادم که تو,دلتنگی و عشق را هرگز از یاد نبرم!

می دانم روزی تمام می شوم اما باور کن تمام تو را بدست می آورم...

در همان عکسی که شبیه توست, به چشمانت نگاه می کنم, وقتی به من نگاه نمی کنی و سیراب می شوم.... مسیر نگاهت را که دنبال می کنم, به دوستت دارم می رسم!به دوستت دارمی که نگاهم می کند و من...چشمانت را می بوسم!

در خواب دیدم که در کوچه رازی نبود اما در چشمهای تو چرا! بیدار شدم و جای خالی تو را بوسیدم...