نمی توان با یک دل دو عشق را از گردنه ها گذراند... یکی از دلها عاشق ترین باید بمیرد! شاید راه دیگری باشد،اما... اگر میخواهی بمیرم خنجر و فنجان زهر را دور انداز... تنها انگشتی بگذار بر لبانم...همین!

این روزا مثل درختی شدم که می دونه در حال نابود شدنه اما باز عاشقانه به صدای تبر گوش میده!

تمام روز توی اتاق،در رو روی من قفل میکردی،تا بشینم و هی آرزو کنم،خیالهای قشنگ ببافم،بعدم که میومدی همه رو می قاپیدی و با خودت می بردی!

گاهی برگرد و بغلم کن،برگرد و تنگ بغلم کن،وقتی حافظه ی تن بیدار می شود،هوسی قدیمی دوباره در خون می دود،وقتی لبها و پوست یادشان می آید؛ و دستها هوای لمس تو را دارند،گاهی برگرد و بغلم کن، وقتی لبها و پوست یادشان می آید مرا در خود ببر با شب....

نه طوفان رنگهای پاییزی،نه آرامش شبهای با هم بودن آرام اش نمیکرد... از سایه ای به سایه ی دیگر گریختن و در منجلاب سایه ها غرق شدن... قسمت ما پریشانی بود و عشق در سایه ها پرسه می زد و دیده نمی شد!

دیگه میل هیچ خواستنی از تو در من نیست، نه دیدن،نه شنیدن،نه بوسیدن... چون ثابت کردی به اون قشنگی که فکر میکردم نیستی...!

نمیخواستم اما اندازه عشق شدی،نمیخواستم اما اندازه هوس شدم،دیگه بازی تموم شد،من باختم اما تا ابد بیخیال توی بیخیال شدم،تا ابد ازم دور شدی!

گرچه دیگرنیستی! اما هوای عاطفه هنوز می بارد! و من هروقت که سردم می شود،با یاد آن لحظه که مرا زیر باران هوس کردی و تن پوش من شدی گرم می شوم و میخواهم بمانم همین جا،تنها زیر باران...تا ابد!

تو را که بیش از یک بار نمیشد از دست داد، و تو بی آنکه بخواهم تمام شدی! همان طور بی آنکه بخواهم تمام من شده بودی!!

وقتی عاشق کسی شدی تلخ ترین حرفها واست شیرین میشه! غم انگیز ترین شبها با یادش دل انگیزترین میشه! وقتی عاشق شدی دیگه درد رو نمیکشی با لذت تجربه می کنی! وقتی عاشق شدی،وقتی یک قلب رو تصرف کردی یعنی تو به فتح یک انسان رسیدی!

لمس تن تو شهوت است و گناه! حتی اگر خدا عقدمان را ببندد! داغی لبت جهنم من است، حتی اگر فرشتگان سرود نیک بختی بخوانند! هم آغوشی با تو هم خوابگی چرک آلودیست، حتی اگر خانه خدا خوابگاهمان باشد! حتی اگر هزار سال عاشق تو باشم... یک بوسه،یک نگاه حتی حرامم باد! اگر...تو عاشقم نباشی!

هر روز با احساساتم میجنگم تا ازت بگذرم!اما همیشه مغلوب این جنگ منم،چون خیلی سخت عاشقم کردی!خیلی سخت!

الان دقیقا همون لحظه است که دلم میخواد مثل این آهنگی که خاطره ی با تو بودن رو پشت پرده ی چشمام به اکران در میاره،تو رو مرور کنم، نگاتو،لمس دست تو، عطر تنت رو،همیشه از ذهنم بگذر،از تک تک ثانیه هام عبور کن،اگه سهم من از با تو بودن همین گذر آنی حضور تو در فراسوی خیالمه،اگه سهم من از چشمای قشنگت،یه نگاه خیره به دوربینه!اگه محکومم دستای گرمتو،لبهای هستی بخش تو،تن پرحرارتت رو از همون خاطره ی هوای بارونی و سرد احساس کنم،اگه تسلیم بی تو بودن شدم،واسه اینه که عاشقت شدم،لرزش دل و دستم گواه عشقمه وقتی منو به میزبانی صدای مهربونت دعوت می کنی.کاش رو قولت بمونی، کاش هیچوقت قلبت قلبم رو تنها نذاره،کاش...اینقدر از این عشق نمی ترسیدم!

به روزای بی تو بودن عادت نمی کنم!هر چقدر میخوای سکوت کن،بی تفاوت باش، عذابم بده!فقط یادت باشه من دارم می بخشمت! تو رو با هیچ کس تقسیم نمی کنم!تنها می بخشمتمی بخشمت به کسی که دلیل نیازشی... نه دلیل بودنش!تقصیر تو نیست!مقصر کسیه که باورات و از بین برد تا من اسیر ناباوریت باشم! بذار بگم بدجور از این اسارت رنج می کشم اما ملالی نیست!عشق ابدی من؛ تو آزاد باش و جای من پرواز کن،تا از حس پرواز تو به آزادی برسم!

اینبار اگه دیدمت،میخوام با دستات هزار تا خاطره بسازم تا وقتی رفتی، تنها بشینم و تماشاشون کنم! اینبار اگه دیدمت، میخوام قلب تو لمس کنم تا وقتی رفتی با دستام فقط از احساس با تو بودن بنویسم،اینبار اگه دیدمت باید منو تو آغوشت زندونی کنی تا وقت رفتنت اولین اسیری باشم که وقت رهایی اشک غم می باره! اینبار...آخ اگه اینبار ببینمت پرنده های احساسمو تو آسمون تنت رها می کنم، اونقدر می بوسمت تا مسیر عشق رو تنت حک شه، تا نتونی هیچ وقت من و عشق رو گم کنی! میخوام اونقدر لبهامو رو لبات بذارم تا تا ابد طعم تو رو بگیرن... اینبار اگه دیدمت تو جنگل سبز چشات گم میشم،اونقدر گم که تو هم نتونی پیدام کنی، تا نتونی دیگه با رفتنت من و از من بگیری!...اینبار اگه ببینمت...

وقتی با دستات گل احساس تو قلبمو پرپرکردی، دیگه واسه اومدن بارون دعا نکردم!