امشب هم سفره احساست خالی و طفل عشق گرسنه به خواب مى رود!

دلم میخواد یه خط بکشی روی دلتنگیهام!

عشق یعنی،نقطه پایان جمله دوستت دارم!

دنیا گفت گوش کن!گوش ندادم،زد در گوشم،تو رو پس دادم!

چشای دنیا رو بستم،من و تو رو نبینه!غافل از اینکه با دستاش تو رو از من می گیره!

زمونه یه کم با من راه مى اومدی چی می شد !چرا گذاشتی اولین قدم،تجربه تلخ ایستادنم بشه.چرا؟

دیدارها را به خاطر بسپار،عشق رفتنی است!

گفتی برایم بخوان! از عشق خواندم،عاشق شدی،از هجر خواندم،مسافرشدی! و اینک بعد از تو، آوازهاى بغض آلودم را تنها براى مسافران عاشق می خوانم.

عطریاس تن از تو،یک بغل احساس ازمن!بیا تا عطر احساست بپیچد در درون من!

کجای قصه ى عشق گم شدى که من،اینچنین تمام شدم!

بازیگری را آنچنان خوب از تو آموختم که حال کارگردان یک عشق دروغی ام!

بازم یه بار دیگه دلم گرفت،وقتی دلگیر میشم،از عشق می ترسم...گاهی وقتا که دلم میگیره،همه آرزوهام تو اشک غرق میشن.چقدر دلم میخواد دلم نگیره!سکوت جاری تو لحظه هام!دارم خفه میشم از فریاد! من دلگیرم از تو!ازتویی که ..ما.. رو سپردی به یه غریبه!دلگیرم اما باید نقاب لبخندو بذارم رو صورتم...چون نمیخوام کسی بدونه من دلگیرم!

   من

 

 

    کنار تو!

 

    به اندازه

 

                یک

 

                  احساس

 

 

              دنیا را

                 تصرف خواهم کرد!  

 

 

 

 

              لعنت

 

                   به دستانی که رنگ حسرت به زندگی ام پاشید!

 

       

         رویش عشق،

 

 

                      کنار بهار بی تو میسر نیست!!

 

 

               دلم خواهد تو را از یاد برم!

                                     هرچند آنجادانم!

 

                                       که هیچگاه زاده نشده ام...

 

 

 

 

         لحظات با تو بودنم،

 

                      تمثیلی از یادآوری یک رویاست!

 

 

           گردو غبار

                       را از قاب

                             دلتنگیها

                   زدودم 

                        و فرش یادت

          را دردل پهن

                       کردم ...!

                 حالا کنار

                سفره احساس،

 

                   لحظه تحویل حضورت رادر ساعت انتظار

                                            به آرزو نشسته ام...

 

 

 

 

 در فصل خزان عشق ...

 

    جمع مى کنم تک تک برگهای یادت

        را از حیاط زندگی

           تا مبادا باد فراموشى آنهارا با

 

                خود ببرد!

 

  گل من؟

 

  گلدون قلبم،

   واست کوچیک بود...

 

   می دونم!

  دل من واسه تو تنگ بود،می دونم!