تابستان...یعنی تو...وقتی از حرارت بوسه های خورشید,ماسه های ساحل را در آغوش می کشیدی...تابستان یعنی گذر عشق در مسیر تن تو...... تابستان یعنی من و خورشید و دریا در حسرت تو...

مرا با بوسه اى آغاز کن ،آنجا که از هرم نفسهایت مذاب میشود جسم حریص من...

مثل هر روز کناردلواپسیها نشسته و با خود زمزمه می کنم: شاید آنکه دیروز دلم را با خود برد, امروز برای بردن دلتنگیها بیاید....شاید....

تصویرت را قاب می کنم,تا میان چهار چوب بمانی تا همیشه.... وبیاموزم که مرز برای گذشتن نیست,برای نرفتن است...!

در نی نی چشمانش نیزاری است,همین که چشم ببندد,باد در میان نی ها می پیچد و نای تو پر نغمه می شود, دل نگران مباش.... همین که چشم ببندی,نی ها را نار می سوزاند و نی لبک تو پر نوا می شود, نگران دل مباش.... نی نی چشمانش نینواییست که در آن نای و نفست سوخته است.... نگران مباش... گرم آتش شو....!

خدایا این هوس چیست؟ که بخاطرش عشق را فدا می کنند!

پرواز را دور کن از ذهن خسته من!بگذار در اسارت عشق تو باشم!

بیا و دل تنگم را نیز با خود ببر...

از آغاز تو در من کسی می گفت: او در فصل تو ماندگار نیست,کوچ خواهد گفت و از مرز تو عبور خواهد کرد...دل به کوله بارش نبند,دچار خزان می شوی! اکنون پاییزاز راه رسیده ,تو رفته ای ودل را با خود برده ای!

دوستت دارم گرچه می دانم...سهم من از تو...همین دلهره ی شیرین گذر روزهاست!

در من شوق پرواز هست,بال پرواز نیست...!

اینجا هستم,کنار زندگی،نفس می کشم،گرچه هنوز حنجره هایم آواز آزادى نخوانده اند ...گرچه هنوز عشق را نشناخته ام ... اینجا هستم کنار زندگی,یک عکس یادگاری مرا به زندگی پیوند داد وتنهایی کنار من شکل گرفت...آرى اکنون بى آرزو اینجا هستیم،کنار زندگی! من و تنهایی!

زندگانی را به قیمت مرگ می فروشم...خریداری نیست....!

عشق که می رود آزاد می شوی...آزاد بی عشق یعنی یک تنهای بی آرزو...در انتظار مرگ...!