وقتي تو نگام سراب يک نگاه تو،

رو لبهام حسرت آخرين بوسه تو،

رودستام تاول نامهربونياتو،

رودلم عشق توجا گذاشتي،

وقتي ديگه پاهام تحمل شکنجه قدم زدن بي تو تومسير زندگي رو

نداشتن،

خودم سپردم به باد تامنو ببره از اين سرزمين به جايي که عاشقاش مثل تو نباشن،

به جايي که عاشقاش بافکرهم بخوابن وبايادهم بيدارشن،

به جايي که فاصله رنگ فراموشي به لحظه هانده،

به جايي که دل هيچ عاشقي زير بارون بي وفايي خيس نشه وکسي به جرم عاشقي به حقارت مجازات نشه،

به جايي که مثل اينجا وتو آدماش نباشه،

گرچه حالا ديگه حتي يه سايه رو زمين ندارم....

من ازسايه ام گذشتم تابه آرزوي بعدازتوبودن وموندم برسم...

اما توبگو،

تو بگو بعداز من به چي رسيدي؟