مى روى به دیاران دور دست!

به سرزمین کوچ بی هنگام,

ازهراسها و تردید ها در گذر و باز مرادر لابه لای خاطرات شیرینمان یاد کن,

من اينجا تلخ ترین ثانیه ها را با بغض خواهم چشید....

مگذار به طعم شان عادت کنم,

تنهایی ام را بسته ام به بید زمان تا بیایی و زیر پایت قربانی شود,

قرارمان

...فصل برداشت شکوفه های عاشقی.....

...فصل وصال...

لحظه ی دیدار نزدیک است,

هدیه ای به نام عشق در راه است,

باید خود را آماده ی دیدار نگاهت کنم!

موهایم رابا گل یادت بسته ام و دامن خاطرات به تن کرده ام,

گلبرگ گل ات را بر روی ناخنهایم نشاندم و گردنبندی از بوسه هایت به گردن آویختم,

عطر نفست را به خود افشاندم و انگشتر عشق را با نگین صبر به انگشتانم سپردم,

نمیدانم ساعت دلتنگیهایم را بیندازم یانه!

در آینه به خود خیره شدم,

به خودی که با شنیدن صدای پای آمدنت دیگر خود نيست,

شب شده سرمه ی چشمانم,

رنگ شوق نشسته بر لبانم,

براستی من تنها زیبایی ام را از تو دارم!

دیروز به انتظار گذشت،

فردا دیر است،

بیا امروز با هم باشیم...

همه هراسم از دستان روزگار بود،

غافل از اینکه عشق با دستهای تو ويران خواهد شد...

خیره به چشمان تو درقاب کهنه چوبى ام،

محو تماشای تو نه!

محوتماشاى زندگى ام...

کوک کن دستهایم را با نوازشت،

تا برایت از محبت بنوازم...

به یادت هستم و نگاهم از دلتنگی پر است،

با حسرت به آسمان می نگرم،

کاش زمین برای ماندنت کوچک نبود...

حال چگونه در وسعت آسمان پیدایت کنم.

غنچه بودم با نگاه تو شکفتم...

گل شدم،

 به پاس این شکفتن،

گلبرگهایم تقدیم تو باد!

شراب نوشیده ام ولی شراب عشق مستی دگری دارد،

 یک شب شراب عشق نوشیدم و

 هزارشب عاشقی کردم!